اصلاح اجتماعی
منتظران راستین، بی تفاوت نبودن نسبت به رفتار سایر افراد جامعه را وظیفه خود می دانند و تلاش می کنند دیگران را نیز اصلاح کنند؛ زیرا انقلاب عظیمی که در انتظار آن به سر می برند، انقلابی در حوزه فردی نیست؛ بلکه انقلابی در سطح جامعه جهانی است که در ابعاد فردی و اجتماعی زندگی بشر رخ خواهد داد. از این رو برای آمادگی و زمینه سازی آن انقلاب جهانی، به یک حرکت جمعی گسترده و هماهنگ نیاز است که تمام عناصر جامعه باید در آن شرکت داشته باشند.
در واقع برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمیان باید فرد و جامعه آماده باشند. برای آمادگی اجتماعی نیز از سویی باید ساختار جامعه به گونه ای باشد که انتظار واقعی را در جامعه نهادینه کند و آن را به سوی معنویت و اخلاق سوق دهد؛ چنان که مقام معظم رهبری مدظله العالی در بیانیه گام دوم انقلاب می فرماید:
شعور معنوی و وجدان اخلاقی در جامعه هر چه بیشتر رشد کند، برکات بیشتری به بار می آورد. این [شور]، بی گمان محتاج جهاد و تلاش است و این تلاش و جهاد، بدون همراهی حکومت ها توفیق چندانی نخواهد یافت. … [حكومت ها] اولا خود باید منش و رفتار اخلاقی و معنوی داشته باشند و ثانيا زمینه را برای رواج آن در جامعه فراهم کنند و به نهادهای اجتماعی در این باره میدان دهند و کمک برسانند. با کانون های ضد معنویت و اخلاق به شیوه معقول بستیزند و خلاصه اجازه ندهند که جهنمی ها مردم را با زور و فریب جهنمی کنند.
از سوی دیگر انتظار باید به مثابه یک «گفتمان» در جامعه تبدیل شود و افراد را به سوی دولت کریمه مهدوی حرکت دهد. در بحث اصلاح جامعه می توان به مسائلی همچون عدالت خواهی، ظلم ستیزی و پویایی اشاره کرد؛ اما از آنجا که پرداختن به همه این امور مجال وسیع تری را می طلبد، در این نوشتار به یکی از مهمترین مسائل – که شاید به نوعی در بر گیرنده سایر امور نیز باشد – می پردازیم.
امر به معروف و نهی از منکر
کسانی که منتظر «مصلح جهانی» هستند، خود نیز باید «مصلح» باشند؛ یعنی افزون بر خودسازی و اصلاح فردی، باید به دیگر سازی و اصلاح جامعه نیز توجه ویژه داشته باشند. در آیات و روایات اسلامی، بر لزوم مقابله با مفاسد اخلاقی، سیاسی و اجتماعی تأکید فراوانی شده است که بخشی از آن، تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر و به عنوان وظیفه شرعی و همگانی بیان شده است. خداوند درباره این تکلیف شرعی با تأکید می فرماید: «ولتكن منكم أمة يدعون إلى الخير ويأمرون بالمعروف وينهون عن المنكر وأولئك هم المفلحون».
کلامی از امیرالمؤمنین عليه السلام
امیرالمؤمنین عليه السلام نیز فرموده است: «خداوند تبارک و تعالی راضی نمی شود که در زمین نافرمانی شود و دوستان او خاموش بنشینند و دم بر نیاورند و امر به معروف و نهی از منکر نکنند». منتظر بودن در قاموس دینی، مسئولیت بسیار بزرگی است که اصلاحگرایی، جزء جدایی ناپذیر آن به شمار می آید. جامعه ای که افرادش نسبت به سرنوشت یکدیگر بی تفاوت نباشند و خود را موظف بدانند کاستی ها را جبران و کجی ها را اصلاح کنند و نابسامانی ها را سامان ببخشند، همسو با دولت کریمه مهدوی در حرکت است و می تواند زمینه ساز حاکمیت امام نور باشد.
علمای اسلام در طول دوران غیبت، همواره تلاش کرده اند تا با شیوه های مختلف- از جمله امر به معروف و نهی از منکر در سطوح مختلف – جامعه اسلامی را از انحراف حفظ کنند.
درباره اهمیت امر به معروف و نهی از منکر، روایت شده است امیرالمؤمنین عليه السلام در بستر شهادت به فرزندانش امام حسن ع و امام حسین ع فرمود: «شما را به پرهیزگاری و ترس از خداوند سفارش می کنم … امر به معروف و نهی از منکر را رها نکنید که در آن صورت، شریران شما بر شما حکومت خواهند کرد و هر چه دعا کنید، مستجاب نخواهد شد». به يقين سلطه افراد ناصالح بر جامعه، مانع از زمینه سازی ظهور می شود که نتیجه آن، تأخیر در فرج است و این امر با انتظار منافات دارد.
خاتمه
منتظران مدینه فاضله مهدوی، به مسئولیت اجتماعی خویش در اصلاح جامعه عمل می کنند؛ زیرا باور دارند که امام مهدی علیه السلام نیز مانند جد شهیدش امام حسین علیه السلام برای اصلاح جامعه و عمل به قرآن و سنت های نبوی قیام خواهد کرد. از امام باقر عليه السلام درباره آیه «الذين إن مكناهم في الأرض أقاموا الصلاة وآتوا الزكاة» سؤال شد، امام علیه السلام فرمود:
این آیه درباره حضرت مهدی و اصحابش وارد شده است. خداوند ایشان را مالک مشرق و مغرب زمین می گرداند و دین خود را ظاهر می سازد و به سبب او و اصحابش، بدعت ها را می میراند؛ چنان که سفهاء، حق را میرانده اند تا اینکه در روی زمین اثری از ظلم دیده نشود، مهدی علیه السلام و اصحابش امر به معروف و نهی از منکر می کنند.
بنابراین جامعه منتظر که به دنبال تحقق آرمان های جامعه مهدوی است، با اقتدا به امام خویش می کوشد جامعه خود و حتی جامعه جهانی را اصلاح کند.
