مناسبتی

روز دحو الارض و اعمال آن

روز بیست و پنجم ذی قعده هم زمان با «دَحْوُ الاَرْض» (گسترش یافتن زمین) است. در شب این روز نیز طبق روایتی از امام هشتم علیه‏ السلام، ولادت حضرت ابراهیم علیه ‏السلام و حضرت عیسی علیه ‏السلام واقع شده است.

همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود علیه ‏السلام معرّفی شده است.

این روز، جزء چهار روز معروفی است که روزه آن پاداش و ثواب هفتاد سال روزه را دارد.

معنای دَحْو

«دَحْو» بر وزن «مَحْو» به معنای گسترش است. بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلیش تفسیر کرده‏ اند، و چون این دو معنی لازم و ملزوم هم می‏باشند، به یک ریشه باز می‏گردند. منظور از «دَحوُالارض» این است که درآغاز، تمام سطح زمین را آب‏های حاصل از باران‏های سیلابیِ نخستین فرا گرفته بود، این آب‏ها تدریجا در گودال‏های زمین جای گرفتند و خشکی‏ها از زیر آب سر بر آوردند و روز به روز گسترده‏ تر شدند. از طرف دیگر زمین در آغاز به صورت پستی‏ها و بلندی‏ها یا شیب‏های تند و غیر قابل سکونت بود، باران‏های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات، زمین را شستند و دره‏ ها گستردند، و تدریجا زمین‏های مسطّح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن‏ها به «دَحو الارض» تعبیر می‏شود.

آداب و اعمال روز دحوالارض

1 ـ روزه داشتن، که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
2 ـ احیاء و شب بیداریِ شب بیست و پنجم، که برابر با یک سال عبادت است.
3 ـ ذکر و دعا خواندن.
4 ـ انجام غسل به نیّت روز دحوالارض.
5 ـ دو رکعت نماز؛ به این صورت که هنگام ظهر (و زوال شمس) دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار «حمد» و پنج مرتبه سوره «شمس» را بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه الْعَلِیِّ الْعَظیمِ». آن‏گاه این دعا را بخواند: «یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی. یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی. یا سامِعَ الاْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی وَما عِنْدی، یا ذَالْجَلالِ وَاالاْکْرامِ؛ ای در گذرنده لغزش‏ها، از لغزش [و خطایم ]در گذر. ای اجابت کننده درخواست‏ها، دعاهایم را بپذیر. ای [خدایی] که صداها را می‏شنوی، صدایم را بشنو [و به من توجّه فرما] و مرا مورد رحمت خویش قرار بده، و از بدی‏های من و آنچه نزد من است در گذر، ای صاحب جلالت و بزرگواری.»
6 ـ خواندن دعای ذیل: «اَللّهُمَّ داحِیَ الْکَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَکاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ اَسْئَلُکَ فی هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِکَ الَّتی اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَةً…»
به دلیل طولانی بودن دعا، تمام آن را در اینجا نقل نمی‏ کنیم. خوانندگان محترم می‏توانند برای خواندن این دعا به کتاب «مفاتیح الجنان»، اعمال روز دحو الارض در ماه ذی قعده مراجعه کنند.
7 ـ زیارت ثامن الحجج، امام هشتم علیه‏ السلام از برترین اعمال مستحب این روز می‏باشد و سخت مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است.
8 ـ اِحیاء و بیدار بودن در شب 25 ذی قعده و انجام عبادات در آن شب برابر با صد سال عبادت است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا