سالروز وفات کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (س) تسلیت باد
در پی خورشید
حضرت فاطمه معصومه(س) ماهی است در پی خورشید توس، راه حجاز تا ایران را طی کرد و در هجرتی عاشقانه به ساوه رسید و از آنجا به دارالمؤمنین قم آمد و رحل اقامت افکند و پس از 17 روز، دعوت خدا را لبیک گفت.
و چنین شد که حیات و وفاتش، سفر و حضورش، عبادت و سلوکش، مرقد و مزارش، جلوگاه نور و بارگاه عفت شد و «فاطمه معصومه(س) آینه ای شد در رواق فرهنگ شیعه که نجابت و حیا و ولایت در بلور آن می درخشد.
از هجرت تا رحلت
در سال 201 هـ . ق، یک سال پس از سفر تبعیدگونه حضرت امام رضا(ع) به شهر مرو (خراسان جنوبی)، حضرت فاطمه معصومه(س) پیرو نامه عطوفت آمیز آنحضرت، به همراه عده ای از برادران و یاران برای دیدار برادر و تجدید عهد ولایی خویش، راهی دیار غربت شد.
در طول راه به شهر ساوه رسید و همراهان و یاران حضرت با مأموران عباسی درگیر شدند و عده ای از همراهان حضرت در این حادثه غم انگیز به شهادت رسیدند.
حضرت فاطمه معصومه (س) درحالی که از حزن و اندوه، بسیار ناتوان شده بودند، با احساس ناامنی در شهر ساوه با تفحص درباره شهر شیعیان راهی «قم» شدند.
بزرگ خاندان شیعه اشعری، موسی بن خزرج با شور و شعف فراوان به استقبال حضرت شتافت و ایشان در منزل شخصی موسی نزول اجلال فرمودند.
آن بزرگوار پس از هفده روز بیماری در سال 201 هـ .ق در دهم ربیع الثانی به لقاء حق شتافت.
مشتاقان و دل سوختگان بعد از وفات ایشان، پیکر شریف آن حضرت را به سوی قبرستان «بابلان» (جایگاه کنونی حرم مطهر حضرت معصومه(س)) تشییع و بخاک سپردند.
و بدین سان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام، قبله گاه ارادتمندان به اهل بیت(ع) و دارالشفای دل سوختگان عاشق ولایت و امامت شد.
محورهای مهم زیارت نامه حضرت فاطمه معصومه(س)
- سلام به پنج پیامبر اولوالعزم و یاد کردن نام آنان؛
- اشاره به مهم ترین و ممتازترین صفت هر یک از پیامبران یاد شده؛
- سلام به چهارده معصوم(ع) و یاد کردن نام آنان؛
- اشاره به خاتم پیامبران بودن رسول خدا(ص) و برخی از ویژگی های ایشان؛
- سلام و صلوات ویژه و با عناوین خاص به حضرت ولی عصر(عج)؛
- اشاره به برخی از القاب و صفات آن حضرت که امامت و ولایت ایشان در زمره آنان قرار دارد؛
- اظهار اعتقاد به ولایت ائمه معصومین(ع) به ویژه امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع)؛
- سلام به حضرت خدیجه کبری، فاطمه زهرا و حضرت معصومه(علیها السلام)؛
- اشاره به ارتباط نسبی آن حضرت با پیامبر خدا(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) و خدیجه کبری(س) و ائمه قبل از حضرت رضا(ع) ضمن سلام به آن بزرگوار؛
- دعا برای همراهی با آنان و دستیابی به شفاعتشان؛
- اشاره به تأثیر محبت اهل بیت(ع) و برائت از دشمنان آنان در تقرّب انسان به خداوند؛
- دعا برای فرج قائم آل محمد(ص) و ظهور دولت حق ایشان و توفیق حضور در آن؛
- توجه دادن به اهمیت تسلیم در مقابل خدا و رضایت به مقدرات انسان؛
- تبیین اهمیت یقین به معارف و باورهای دینی نهفته در قرآن و سنت؛
- اشاره به مقام شفاعت حضرت فاطمه معصومه(س) در درگاه الهی؛
- بیان والایی شأن و منزلت حضرت فاطمه معصومه(س)؛
- اهمیت توجه به آخرت و حشر و نشر با ائمه(ع)؛
- درخواست فرجام نیک و عاقبت بخیری از درگاه الهی.
زیارت نامـــــــه حضـــــرت معصـــــــومـــه
اشعاری در وصف حضرت فاطمه معصومه (س)
حرم امن تو کافی است هراسان شده را
مثل شه راه بده آهوی گریان شده را
دل سپردیم به آن معجزه چشمانت
تا که آباد کنی خانه ویران شده را
مهر تو باعث خاموشی آتشدان است
خارج از دست خلیل است، گلستان شده را
گندم ری به تنور کرمت پخته شود
از تو داریم پس این مزرعه نان شده را
هرچه شد خرج حرم ارزش او بیشتر است
از طلا حرف نزن، نقره ایوان شده را
به در خانه تو بسته و وابسته شدیم
چه نیازی است به جنت سگ دربان شده را
گر قرار است جبین‌ش به قدومت نرسد
کافرش بیش نخوانیم مسلمان شده را
در محله خبر لطف تو بهتر پیچید
پخش کردند اگر قصه مهمان شده را
شدنی نیست کرم داشته باشی، اما
دستگیری نکنی دست به دامان شده را
پنجره ساخته‌ای دور ضریح کرمت
تا ببندند به آن زلف پریشان شده را
ما فقط ظاهری از اوج تو را می‌بینیم
گذری نیست به معراج تو حیران شده را
جلوه‌ای کردی و زهرای پر از جذبه تو
تا قم آورد دل شاه خراسان شده را
علی اکبر لطیفیان
با همین چشم‌های خود دیدم، زیر باران بی‌امان بانو
درحرم قطره قطره می‌افتاد آسمان روی آسمان بانو
صورتم قطره قطره حس کرده‌ست چادرت خیس می‌شود اما
به خدا گریه‌های من گاهی دست من نیست مهربان بانو
گم شده خاطرات کودکی‌ام گریه گریه در ازدحام حرم
باز هم آمدم که گم بشوم من همان کودکم همان، بانو
باز هم مثل کودکی هر سو می‌دوم در رواق تو در تو
دفترم دشت و واژه‌ها آهو… گفتم آهو و ناگهان بانو…
شاعری در قطار قم ـ مشهد چای می‌خورد و زیر لب می‌گفت:
شک ندارم که زندگی یعنی، طعم سوهان و زعفران بانو
شعر از دست واژه‌ها خسته است بغض راه گلوم را بسته است
بغض یعنی که حرف‌هایم را از نگاهم خودت بخوان بانو
این غزل گریه‌ها که می‌بینی آن شعر است، شعر آیینی
زنده‌ام با همین جهان‌بینی، ای جهان من ای جهان‌بانو
کوچه در کوچه قم دیار من است شهر ایل من و تبار من است
زادگاه من و مزار من است، مرگ یک روز بی گمان بانو…
سیدحمیدرضا برقعی
