سلامت

سلامت بدن در کلام امام رضا (علیه السلام)

توصیه های امام علی بن موسی الرضا علیه السلام درباره سلامت بدن

1.  چه اموری نشاط آور است؟

چهار چیز باعث نشاط می شود: استعمال بوی خوش، نوشیدن عسل، سوارکاری و تماشای سبزه ۱

و از اخلاق پیامبران، به کار بردن بوی خوش است.۲

و شایسته است که مرد، هر روز از بوی خوش استفاده کند و اگر هر روز نتوانست یک در میان و چنانچه این هم مقدورش نبود، جمعه ها را ترک نکند.۳

۲.  وعده شام

در بدن، رگی است که به آن «عشا (شام)» می گویند. اگر انسان شام نخورد، آن رگ تا صبح، او را نفرین می کند و می گوید «خدا گرسنه ات بدارد که گرسنه ام داشتی! خدا تشنه ات بدارد که تشنه ام داشتی!»، پس هیچ یک از شما خوردن شام را فرو نگذارد و اگر شده، لقمه ای نان یا جرعه ای آب باشد.۴

در میان سالی، خوردن چیزی را در شب فرو نگذارد؛ چراکه موجب خواب راحت تر و خوشبوتر شدن دهان می شود.۵

۳. منظور از پرهیز کردن غذایی چیست؟

پرهیز از یک چیز، ترک آن نیست؛ بلکه پرهیز از یک چیز، کم خوردن آن است.۶

۴. خوردن گوشت

 گوشت بخورید؛ چراکه گوشت، گوشت می رویاند و هرکس چهل روز گوشت نخورد، بدخو میشود ۷

البته گوشت سینه و سردست بهتر از ران است. زیرا سینه و سردست، به چراگاه نزدیک تر و از آلودگی دورتر است ۸

 ۵. حکمت و فایده عطسه و خمیازه چیست؟

خمیازه کشیدن، از شیطان است و عطسه زدن، از خداوند ۹

بدان که علت عطسه آن است که خداوند، چون بنده ای را نعمتی دهد و او سپاسگزاری بر آن را از یاد ببرد، خداوند بادی را بر او چیره می سازد که در تن وی می چرخد و سرانجام، از سوراخ های بینی او بیرون می آید و شخص، خداوند را بر آن عطسه، سپاس می گوید و خدا این سپاس گفتن را سپاس آن نعمت قرار می دهد. همچنین، هیچ کس عطسه نمی کند، مگر این که غذایش گوارا می شود.۱۰

۶. چه اموری مایه تندرستی بدن است؟

 زمانی که گرسنه شدی، بخور؛

چون تشنه شدی، بنوش؛

 چون احساس نیاز به ادرار کردن داشتی، ادرار کن؛

جز از سر نیاز، نزدیکی مکن؛

هنگامی که احساس خواب آلودگی کردی، بخواب؛

که اینها مایه تندرستی بدن هستند.۱۱

۷. آیا آب نوشیدن میان غذا مناسب است؟

هرکس می خواهد معده اش او را آزار ندهد، ميان غذا خوردن، آب ننوشد تا آن را به پایان برساند؛ زیرا هر کس چنین کند، رطوبت در بدنش می نشیند و معده اش ضعیف می شود و رگ ها نمی توانند نیروی موجود در غذا را بگیرند.۱۲

پی نوشت ها

۱. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص۴۰، ح ۱۲۶.

 ۲. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۱۰۲، ح۲۰۰.

٣. الخصال، ص ۳۶۲، ح ۹۰ .

۴. الکافی، ج ۶ ص ۲۸۹، ح ۱۲.

۵. همان، ص۲۸۸، ح۴؛ المحاسن، ج۲، ص ۱۹، ح۱۵۷۷

۶. عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۳۰۹، ح۷۲؛ الکافی، ج ۸ ص ۲۹۱، ح ۴۴۳.

 ۷. الکافی، ج۶ ص ۳۰۹، ح ۱

۸. الدعوات، ص۱۴۰، ح ۳۵۳؛ بحارالانوار، ج ۶۶ ص۷۵، ح۷۰

۹. الکافی، ج ۲، ص ۶۵۴ ح۵؛ مکارم الاخلاق، ج۲، ص۱۶۵، ح ۲۴۱

10. بحارالانوار، ج۷۶، ص ۵۵، ح۱۳

11. همان ج ۶۲ ص ۲۶۰، ح ۵ .

۱۲. همان، ص ۱۸۵، ح ۲.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا