مهمترین ابزارهای رسیدن به هدف

١. ایمان به هدف

 ایمان به هدف، نخستین گام برای رسیدن به هدف است. یعنی باوری استوار داشته باشیم که رسیدن به آن هدف، خواسته حقیقی ماست؛ آن هدف دست یافتنی است و ارزش تلاش ورزی را دارد. در این صورت است که نیروهای درونی مان برای رساندن ما به آن هدف، بر می خیزند و چشمه های نهفته وجودمان میجوشند. آن گاه که ضمیر باطن ما باور کند که عزم ما بر رسیدن به هدفی جزم است، به جنبش در می آید و ما را در آن مسیر یاری می کند و می کوشد کارافزارهای مناسب را فراهم سازد.

2. امید

امید از جان مایه های اصلی زندگی است که جایگزینی برای آن نمی توان یافت. امید گرمای دلپذیری است که یخ زدگی های ذهن و روان آدمی را ذوب می کند و گرفتگی های جان انسان را می گشاید. در پرتو امید، خمودی های روحی، باز می شوند و افسردگی ها به نشاط تبدیل می شوند. همان سان که بهار، خفتگی و مردگی زمین و درختان را به بیداری و شادابی بدل می کند و طبیعت را خرمی می بخشد، امید نیز فشردگی ها و فسردگی های وجود آدمیان را می گشاید و طراوت می بخشد. بسیاری از کسانی که در زندگی، موفقیت های بزرگی نصیب شان شده است، مدیون امیدند. به واقع، نیروی پیش برنده ایشان، احساس امیدواری شان بوده است. در مقابل بسیاری از کسانی که در میدان زندگی دچار شکست و ناکامی شده اند، بدان جهت بوده که امیدشان را باخته اند. ناامیدی نوعی مرگ است و امیدواری حیات است. امید برای پیروزی در زندگی چونان بال برای پرواز پرندگان است. پیامبر اعظم(ص) درباره خجستگی امید فرمودند: «امید رحمتی است برای امت من و اگر امیدواری نبود، هیچ مادری فرزندش را شیر نمیداد و هیچ کارنده ای درختی نمی کاشت».

۳. همنشینی با مثبت اندیشان

اثرپذیری آدمیان از اندیشه و گفتار و کردار یکدیگر، بر همگان آشکار است. آنان که سر در هوای اهداف بلند دارند باید که با امیدمندان مثبت اندیش و مثبت اندیشان امیدمند، مصاحبت نیکو داشته باشند تا از آنان شجاعت و دلیری دریافت کنند و ترس و تردید را از خود بزدایند. مثبت اندیشان با گفتار، کردار و اندیشه خویش، عزم راسخ و پایداری را در تصمیم و استواری بر پیمایش راه اهداف بلند الهام می کنند. در مقابل همنشینی با منفی بافان و ناامیدان، انسان را از اوج امید و شادابی فرو می کشاند. امام علی (ع) در سخنی فرمود: «با آدم شرور همنشینی نکن که روان و طبیعت تو، اوصاف او را می رباید بدون آنکه متوجه شوی».

 منفی اندیشی و انتقال ناامیدی نیز گونه ای از شر است. این گروه چونان وزنه ای سنگین به پای آدمی می آویزند و او را با خود به اعماق باتلاق ناامیدی می کشانند. نفس سرد اینان، ریسمان وار، بال و پر همت و شهامت آدمی را به بند می کشد و مانع پرواز بلند می شود.

۴. شکیبایی

عاقبت جوینده یابنده بود

که فرج از صبر زاینده بود

رسیدن به اهداف بلند بدون صبوری ناممکن است و این یک ایمان متین است که بر اثر صبر، نوبت ظفر آید. پایداری بر مسیر رسیدن به اهداف و استوار در برابر دشواری های راه، شیوه فرخنده هدفمندان با ایمان است.

 ۵. مشاوره

مشورت با دانایان و راه پیمودگان شجاع، دیدگان آدمی را بازتر می کند و اندیشه را بالنده تر، چراغ عقل را پرفروغ تر و نیروی اراده را تواناتر می سازد. پیامبر اعظم(ص) فرمود: « پشتوانه ای مطمئن تر از مشاوره نیست».

به قول مولوی:

مشورت، ادراک و هشیاری دهد

 عقل‌ها مر عقل را یاری دهد

 آدمی هر چه دانا و توانمند باشد، از مشاور و مشاوره بی نیاز نیست. این نیاز در عرصه هدف های زندگی، خود را بیشتر می نمایاند؛ هم در ناحیه هدف یابی و هدف گیری و انتخاب اهداف و هم در ناحیه پیمایش راه و چگونگی دست یابی به اهداف. مشاوره، راه رسیدن را کوتاه تر و هموارتر می کند و از دشواری های خیالی پا واقعی می کاهد.