دل نوشته های شما

نعمت پدرها و مادرهامون

از خانم راضیه فاضل فر
کد اشتراک ۹۱۰۵۳

در هرسنی که باشی درخونه ی پدری رو که بزنی ؛ با عشق درو برات باز میکنن
هرساعتی که برسی خونه ی پدری ؛ مادر غذای مورد علاقه تو ، درست میکنه
هرچیزی که قصد خرید داری و به زبون بیاری ؛ پدر برات تو خونه داره و میگه ببر دیگه نیازی نیست بخری
هرجای خونه ی تو که خراب بشه ؛ پدر وقت تعمیرشو داره و با جون دلش برات نو نوارش میکنه
این وسط ما بچه ها کجائیم و چه کارمیکنیم که وقت یه تلفن زدن یا یه سرزدن بدون دعوت اونا رو نداریم ؟؟؟
واین سوالی است که منو رنج میده ؛ چون دیر متوجه شدم که اونا هیچ وقت براخودشون زندگی نمیکنن؛ اونا زنده ان تا ما زندگی کنیم
نذاریم دیر بشه .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا