دل نوشته های شما

گاهی برای دلم

از خانم راضیه فاضل فر
کد اشتراک ۹۱۰۵۳

گاهی برای دلم یه وقتایی بی بهونه غمگینم .بغض دارم . دلم هوای گریه دارد ؛ دوراز چشم کسی.

حس میکنم باید کسی کنارم باشه ، کسی که بشه بهش تکیه کرد ، دلم ناخودآگاه مرا سمت گلزار شهدا میکشاند. آنجا که معبر وصل عاشقان است به معشوق حقیقی
وضو میگیرم و با طمانینه راهی میشوم . چشمانم را میبندم و هرجا پایم سست شد کنار همان قبر زانو میزنم و گریه میکنم . تمام ناگفته های دلم را که روی قلبم سنگینی میکرد می گویم . کامل که آروم شدم چشمانم را باز میکنم و به عکس شهیدم نگاه میکنم . سلام واحوالپرسی میکنم و به نیابتش زیارت عاشورایی میخوانم
عطر خاصی در صحن گلزارشهدا میپیچد . وصدایی تورا سرمست میکند صدایی شبیه صدای بال ملائک
حال وهوای گلزارشهدا خاص وغیرقابل توصیفه . فقط میتوان گفت حس تملک بهشت را داری
هنگام خروج ، دلشکسته از خداوند میخواهم که حلقه ی وصل من وخودش را ازمن نگیرد وگامهایم را برای زیارتهای بعدی استوارتر سازد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا