شعر اربعین
کربلا نرفته ها با شعر اربعین و شاعران که آن ها را سروده اند حسين را صدا کنید
سعید سلیمان پور
نشد که پر بزنم عشق آن حوالی را
ببخش برمن مسکین شکسته بالی را
نشد که پای پیاده به درگهت برسم
وتحفه آورم این دست های خالی را
منی که چله نشین غم توام مولا
نشد که همدل و همره شوم موالی را
نشد عراق غمت را بگریم از دل و جان
بدل به آه کنم این شکسته حالی را
دوباره چشمه جان بخش اربعین جوشید
نشد که درک کنم حال آن زلالی را
بگو بگو (به کدامین دعات خواهم یافت)
بگو کجا برم این حسرت سؤالی را؟
ببار حضرت باران به شوره زار دلم
ببر زسینه من داغ خشکسالی را
عزادارم ولی شادم
زهرا بشری موحد
دلم سربه هوا باشد چه بهتر!
سرم گرم شما باشد چه بهتر!
عزادارم ولی شادم از این غم
غمی که دلگشا باشد چه بهتر!
به عشقت هرکجا باشد می آییم
اگر هیئت به پا باشد چه بهتر
چه ذکری بهتر از نام حسین است
چه بهتر که رسا باشد چه بهتر!
سری که خالی از سودای یار است
اگراز تن جدا باشد چه بهتر!
غم عشقت بیابون پرورم کرد
نجف تا کربلا باشد چه بهتر!
به کربلا نرفته ها!
مصطفی کارگر
به کربلا نرفته ها! حسین را صدا کنید
میان اشک های خود خدا خدا خدا کنید
زیارت حریم عشق اگرنصیبتان نشد
به جای دیدن حرم دری به گریه وا کنید
نجف به سمت کربلا پیاده … اربعین…سحر…
عجب حکایتی شده نظر به جاده ها کنید
قسم به شوق زائران به بهترین مسافران
در این مسیر با صفا به عشق اقتدا کنید
رفیقهای محترم ! قدم زنان سوی حرم
برای دل شکسته ها برای ما دعا کنید
مسافران کربلا! کمی به یاد دوستان
میان بین الحرمین اقامه عزا کنید
همسفر فرشته ها به وقت دیدن غروب
ناله به شاه بی کفی میان پوریا کنيد
پریشان در باد
سید وحید سمنانی
باز شد پنجره ای سمت زمستان در باد
فصل سرما شد و پایان درختان در باد
گرد باد غزلی درنفسم میپیچد
باید از بال بگویم که چه آسان در باد…
آسمان بود و کبوتر، و قفس پشت قفس
پرچم تشنگی و خیمه هراسان درباد
دستی از شط عطش آینه برداشت، شکست!
تا بماند نفس روشن انسان در باد
آسمان هم نتوانست که جاری باشد
سرخ شد، شرم شد از کشته باران در باد
فصل پرواز ابابیل که تکرار نشد
نبض تاریخ رها ماند پشیمان در باد
دفتر قافله از داغ شکفتن پرشد
تا چهل بار ورق خورد، پریشان در باد
