ازدواج زود هنگام خوب یا بد؟

ازدواج زود هنگام

می گویند ازدواج دیر و زود دارد، ولی سوخت و سوز نه؛ یعنی بالاخره همه راه ها به ازدواج ختم می شود. ازدواج ممکن است انتخاب همه نباشد، ولی همین دیر و زود بودن می تواند یک فاکتور تهدیدکننده در امر ازدواج باشد. در مورد سن ازدواج نمی توان به یک عدد اشاره کرد. ازدواج پیش نیازهایی دارد که رسیدن به آنها در هر فردی ممکن است متفاوت با دیگری باشد. رسیدن به رشد یافتگی عاطفی، هیجانی و روانی و داشتن شخصیت مستقل و یکپارچه از پیش نیازهای فردی مهم برای شروع یک زندگی مشترک است. کاش میشد مثل گواهینامه راهنمایی و رانندگی، برای ازدواج هم یک گواهینامه صادر می شد و طبق آن گواهینامه، آمادگی فرد برای ورود به زندگی مشترک سنجیده می شد. فردی که گواهینامه رانندگی دارد، هنوز خیلی مانده تا راننده خوب و ماهر و باتجربه ای شود، اما آگاهی زیادی از رانندگی و ماشین داشته و علائم راهنمایی و رانندگی را از بر است حالا اگر خانواده در جریان تصمیم زودهنگام فرزند خود قرار گرفت، چه راهکارهایی را می تواند بکار بندد تا مسیر پیش رو را برای او امن تر کند؟

جلسات مشاوره

اول و مهم تر از همه الزام آنها به حضور در جلسات مشاوره پیش از ازدواج است؛ چون با حضور در این جلسات از باید و نبایدهای انتخاب همسر و زندگی مشترک آگاه می شوند و چشمشان به روی خیلی از مسائل باز می شود. مشاوره پیش از ازدواج با مصاحبه و انجام برخی آزمون های شخصیت و سلامت روان، وضعیت فرد را مشخص می کند و در شناخت بهتر به طرفین یاری می رساند. رده های آموزشی پیش از ازدواج نیز کمک خوبی برای بازتر شدن دیدگاه دو جوان نسبت به زندگی مشترک است.

سلامت روان و شباهت ها

برای مثال دو ملاک از ملاک های مهمی که در جلسات مشاوره پیش از ازدواج باید مورد بررسی قرار گیرند، سلامت روان و شباهت ها هستند. اختلال های روانی از قبیل اختلال های شخصیت (همه انواع آن)، افسردگی و اضطراب، اختلال سوء مصرف مواد و الکل، اختلال های جنسی و … تهدیدکننده هایی جدی برای دوام زندگی مشترک هستند. یک همسر دارای اختلال پارانویید یا ضداجتماعی می تواند زندگی را تبدیل به جهنم کند؛ بدون اینکه مشکل خود را قبول داشته باشد. فرد دارای افسردگی عمیق، انرژی لازم برای رویارویی با مشکلات زندگی و قدرت حل مسئله لازم را نخواهد داشت. سلامت روان خود و طرف مقابل یکی از فاکتورهای مهم انتخاب همسر و آمادگی پیش از ازدواج است.
دو نفر که می خواهند وارد زندگی مشترک شوند، باید آماده شناخت و رسیدگی به نیازهای طرف مقابل باشند که یکی از آنها نیاز جنسی است. بسیاری از طلاق ها به دلیل نارضایتی های جنسی است. اختلالات جنسی اغلب قابل درمان هستند . در مورد شباهت هم از قدیم گفته اند: کبوتر با کبوتر، باز با باز. هرچقدر دو نفر در خصوص شخصیت ، بعد اجتماعی، اهداف، اولویت ها، فرهنگ و سنن، مذهب و طرز فکر به هم شبیه تر باشند، می توان پیش بینی زندگی موفق تری را برای آنها داشت.

از معاشرت تا شناخت

خانواده می تواند فضایی امن برای دو جوان پدید آورد تا در کنار آنها با هم معاشرت کرده و بیشتر آشنا شوند. مهم است که دو نفر همدیگر را در شرایط مختلف در کنار دوستان و خانواده ببینند تا شناخت بهتری از خصوصیات اخلاقی، اجتماعی و روانی همدیگر به دست آورند. حتی اگر خانواده مخالف این اتفاق باشند نیز با فراهم آوردن این شرایط کمک بیشتری به فرزندان خود می کنند تا با کنار کشیدن و قهر یا بی تفاوتی. از آنجا که بُعد احساسی و جنسی بیشتر از هر بعد دیگری در ازدواج های زودهنگام پررنگ است، خانواده ها با امکان معاشرت بیشتر شرایطی را فراهم می آورند تا شناخت بیشتری از دیگر ابعاد مهم ایجاد شود.

ایستادن در کنار فرزندان

خانواده باید همیشه هردو امکان را نظر بگیرد؛ اگر فرزندمان پشیمان شد، به جای سرکوفت و با قضاوت و ابراز بینش وسیع خود، او را پذیرفته و بابت قدرت تصمیم گیری درست، او را تشویق کنیم.
امکان دوم اینکه: اگر فرزندمان همچنان بر تصمیم خود پافشاری کرد، کنار او باشیم تا با لجبازی با احساس مورد بی مهری قرار گرفتن، به اشتباهات خود دامن نزنند.

توجه

• در بعد اقتصادی اگر برای والدین ممکن است، از جوانان حمایت کنند، ولی این حمایت باید تا جایی باشد که به استقلال آنها لطمه نزند و جا برای تلاش خودشان نیز باشد.
• در مورد امکان ادامه تحصیل نیز آنها را حمایت کنید؛ از بزرگ ترین پشیمانی ها در ازدواج زودهنگام، ترک تحصیل است.
• به تصمیم های آنها احترام بگذارید و اگر از شما مشاوره خواستند، برای کمک پیش قدم شوید. در سنین کم هنوز استقلال عاطفی و مالی و شخصیتی کامل اتفاق نیفتاده و اگر دو نفر يا حتی یکی از زوجین هنوز وابسته به خانواده در هر زمینه ای باشد، منجر به مشکلات جدی در روابط و زندگی جدید آن ها خواهد شد. خانواده هایی که از ابتدا فرزند خود را وابسته بار می آورند، احتمال اینکه بعدا نیز از آن ها متوقع بوده و کماکان در تصمیم های آنهامداخله کنند، زیاد است. بهتر است با کمک از مشاور کم کم به فرزندانمان اجازه استقلال دهیم تا مسئولیت بیشتری در انتخاب های خود داشته باشند. در بسیاری از موارد این چنینی، والدینی که امکان معاشرت برای فرزندان خود فراهم می کنند، در کنار کمک به استقلال آنها، باعث می شوند جوانان معایب انتخاب خود در سنین پایین را راحت تر دیده و تصمیم متفاوتی بگیرند. هرچه مسئولیت پذیری فرزندمان بیشتر باشد، در انتخاب های خود دقت بیشتری دارد. در حالی که وابستگی باعث انتخاب های شتاب زده و بی سرانجام می شود.