ما جنین آخرتیم

ما جنین آخرتیم

چند تمثیل بسیار زیبا و سازنده از آیت آلله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)

آب خوری مرغ ها

رزق ، مثل ظرف آب مرغ ها در مرغ داری هاست؛ آب خوری مرغ ها این طور است که کمی بالاتر از لبه ظرفی را سوراخ کرده و آن را پر از آب می کنند و روی یک ظرف بشقاب مانند بر می گردانند و آب توی بشقاب زیرین می آید. وقتی آب در بشقاب جمع شد و مقابل سوراخ رسید، متوقف می شود و جوجه ها از آب ها می خورند. بنابراین زمانی که آب توسط جوجه ها و مرغ ها مصرف شد تولید می شود، نه این که آب همینطوری تولید شود تا بعدا مصرف شود.

روزی ، همیشه با مصرف همراه است نه با تولید، اگر ده جوجه آب بخورند ، آب بیشتری بیرون می آید و اگر پنج جوجه بخورند ، آب کمتری بیرون می آید. دقیقا مطابق با مصرف جوجه ها . روزی انسان نیز چنین است اگر کسی هزینه چند خانواده را تامین کند، مصرف آن ها ، موجب زیاد شدن درآمد می شود زیرا هر کس روزی خودش را می خورد . اگر انسان این معنی را بداند، وقتی کسی از او کمکی بخواهد، خوشحال می شود و می فهمد که بناست خداوند به او روزی بیشتری بدهد ، اما اگر سفره اش را بست و جلوی مصرف دیگران را گرفت، روزی هم بند می آید.

مثل موشک نه هواپیما

هواپیما را دیده اید که از روی زمین اوج می گیرد؟ هواپیما دوباره به زمین بر می گردد، اما موشک از جاذبه زمین خارج می شود و دیگر بر نمی گردد. سرعت زیادی لازم است تا موشک از جاذبه زمین خارج شود . همان طور که زمین «جاذبه » دارد، «نیت » هم «جاذبه» دارد.

نیت انسان ها گاهی در جاذبه خود انسان گیر می کند . بسیاری از اعمالی که انسان به سوی ملکوت می فرستد، از جو خودش هم نمی گذرد ، اما انسان تصور می کند آن عملی که فرستاده، با موفقت رفته و به مقصد رسیده است ! اما در قیامت که عملش را نشانش می دهند می بیند که خیلی از آن ها به جاذبه خودش بازگشته است.

درجات عمل ، همه اش مربوط به نیت می شود و بستگی دارد به این که انسان بتواند تا چه اندازه ای از خودش رها شود که این مربوط به شکستگی و سوز دل است.

تغییر وضعیت انسان

خورشید همیشه نور می افشاند و زمین یکی از میلیون ها نقطه ای است که از نور خورشید بهره می گیرد، اما برای این که از نور خورشید بهره مند شود می بایست در معرض تابش آن قرار بگیرد.

این که شب ها نصف کره زمین از نور خورشید بی بهره است نه برای این است که خورشید به سمت زمین نمی تابد بلکه زمین باید موضع خود را تغییر دهد.

«توبه» تغییر وضعیت انسان نسبت به خداوند است ، نه تغییر وضعیت خداوند نسبت به انسان.

جنین آخرت

بسیاری از امراض انسان، ریشه در زمان بارداری و دوران جنینی فرد دارد این امراض تا وقتی نوزاد در رحم مادر است رنجی برای او ایجاد نمی کند، اما پس از تولد آرام آرام نشانه های بیماری بروز می کند! دنیا رحم است و ما جنین آخرتیم . امراض روح ما در آخرت خودشان را نشان می دهند، چون روح ما متعلق به آن جاست. خشم، شهوت، زیاده طلبی و سایر رذایل و امراض اخلاقی خود را در دنیا نمی فهمیم ، بلکه در آخرت در می یابیم و آن جاست که روحمان باید رنج بکشد ؛ چرا که این مریضی ها را از رحم دنیا به آخرت برده ایم و در آن جا مانند یک نوزاد ناقص الخلقه و مریض مادر زاد، پا گذاشته ایم.