فضیلت و اعمال ماه ذی الحجه
ماه «ذیالحجه» دوازدهمین و آخرین ماه از ماههای قمری و همچنین از ماههای حرام و ماههای حج است. این ماه از ماههای بسیار شریف است، دهه اول آن فضیلت بسیاری دارد و از ایام معلومات است که در قرآن به آن اشاره شده است. روزه گرفتن در ۹ روز اول آن بسیار ثواب دارد و پاداشش برابر پاداش یک عمر روزه است. محدث قمی اعمال و اذکار و ادعیه و نمازهای مستحبی این ماه را در مفاتیح الجنان برشمرده است.
اعمال ماه ذیالحجه
این ماه از ماههاى شریفه است و وقتى که این ماه مىآمد صلحاى صحابه و تابعین اهتمام عظیم در عبادت مىکردند و دهه اول آن ایامش، ایام معلومات و در نهایت فضیلت و برکت است و از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت شده که عمل خیر و عبادت در هیچ ایامى نزد حق تعالى محبوبتر از این دهه نیست و از براى دهه چند عمل است:
1. روزه گرفتن نه روز از اول این دهه که ثواب روزه تمام عمر دارد.
2. خواندن دو رکعت نماز در بین نماز مغرب و عشاء در تمام شبهاى این دهه، به این صورت که در هر رکعت بعد از حمد یک مرتبه توحید و سپس آیه «و واعدنا موسى…» (سوره اعراف، ۱۴۲) را بخواند تا با ثواب حاجیان شریک شود.
3. از روز اول تا روز عرفه بعد از نماز صبح پیش از مغرب این دعاى امام صادق علیهالسلام را بخواند: «اللهم هذه الایام التى فضلتها…»
4. در هر روز از دهه بخواند پنج دعایى را که جبرئیل براى حضرت عیسى علیهالسلام هدیه آورده است.
برای تفصیل اعمال این ماه به مفاتیح الجنان مراجعه بفرمایید.