هدف گذاری سال جدید
دیگه از امسال شروع می کنم
پاسخ به یک پرسش مشاوره ای در حال و هوای سال نو
پرسش:
هر سال در آستانه سال جدید، با خودم می گویم: «از امسال شروع می کنم»، تصمیم می گیرم سالی پربارتر از سال قبل داشته باشم، از وقتم بهتر استفاده کنم و برای رسیدن به اهدافم، تلاش بیشتری داشته باشم، اما عملا این اتفاق نمی افتد و سال جدید هم مثل سال قبل طی می شود! چه کنم؟
پاسخ:
البته این مسئله فقط مشکل شما نیست، بلکه بسیاری از افراد با چنین مشکلی دست و پنجه نرم می کنند، اما چرا اکثر ما دچار چنین مشکلی می شویم؟
گام اول: هدف گذاری
گاهی دلیل این است که هدف گذاری درستی نداریم. هدف گذاری درست باید مبتنی بر ارزش هایی باشد که برای شما اولویت دارند. آیا اهدافتان را بر مبنای خواسته های اصیل خودتان تنظیم کرده اید با آنچه والدین، اطرافیان و اجتماع برای شما تعیین کرده اند؟ وقتی اهداف ما متعلق به دیگران باشند، ممکن است انگیزه مان را از دست بدهیم و دست از تلاش برداریم. آیا قرار است همانی بشویم که عمیقا می خواهیم یا یک نسخه کپی برداری شده از دیگران؟ وقتی در زمین تمایلات و ارزش های دیگران بازی می کنیم، احتمال بی انگیزگی و مأیوس شدن هم وجود دارد؛ در واقع این مهم ترین قاعده بازی است. ارزش ها، قطب نمای زندگی ما هستند که به ما کمک می کنند هدف از زندگی را گم نکنیم. ارزش ها ممکن است چیزهایی مثل معنویت، ارتباط،رشد، خانواده، عشق، پول، شغل، تفریح، سلامت روح و جسم، یادگیری و هنر، علم و… باشند. باید از دل ارزش هایی که برای شما مهم تر هستند، اهدافی را بیرون بکشید و برای رسیدن به هرهدف، مبتنی بر میزان توانایی و استعدادتان، زمان مشخصی را تعیین کنید؛
مثلا تا سه ماه دیگر میخواهم این تعداد کتاب را مطالعه کرده باشم و یا در شش ماه اول سال، قصد دارم در زمینه ورزش بسکتبال حرفه ای شوم.
گام دوم؛ مدیریت زمان
گام بعدی این است که مدیریت زمان داشته باشید. مدیریت زمان عبارت است از «افزایش کارایی به معنی انجام درست کار و کارآمد بودن به معنای انجام کار درست». لازم است در زمینه هدفی که دارید، مهارت های لازم را در وجود خود پرورش دهید و از فعالیت های غیرضروری اجتناب کنید. شاید نیاز باشد برای رسیدن به هدف در زمان تعیین شده، تماشای سریال های تلویزیونی را از برنامه روزانه خود حذف کنید و یا با خود عهد ببندید که در روز، بیشتر از سی دقیقه وقت خود را به استفاده از تلفن همراه و شبکه های مجازی اختصاص ندهید.
این خیلی مهم است که زمان را از دست ندهید!
گام سوم: غلبه بر کمال گرایی
یکی از موانع اصلی تحقق اهداف، کمال گرایی یا ترس از شکست است. برخی افراد هستند که فکر می کنند حتما باید تمام شرایط ایده آل باشد و تضمینی برای موفقیت صددرصدی آنها وجود داشته باشد؛ و الا قدمی برنمی دارند و کاری را شروع نمی کنند؛ در نتیجه در زندگی تلاش کمی دارند و ممکن است در چشم دیگران «تنبل» به نظر برسند؛ اما در حقیقت معیارهای سخت گیرانه و قوانین ذهنی سفت و سخت و انعطاف ناپذیر، مثل تفکر «همه یا هیچ» و «صفرياصد» باعث شده است که آنها به اهمال کاری روی بیاورند. نرسیدن به «همه آنچه می خواهم»، موفقیت «صد در صد» یا به اصطلاح نمره «بیست»، برای آنها به معنای شکست و «باختن» است. لازم است که چنین افرادی نگاه خود را به زندگی تغییر دهند و به این باور برسند که مهم «تلاش» و «سخت کوشی» است، نه برد و باخت. باد همیشه در جهت میل ما نمی وزد و همه ما شکست و ناکامی را در زندگی خود تجربه خواهیم کرد؛ بارها و بارها و این حقیقت اجتناب ناپذیر زندگی همه ما انسان هاست. برای درد نکشیدن وعدم تجربه ناکامی، تنها دو راه در پیش داریم: برگشتن به رحم مادر؛ جایی که تمام نیازهایمان بدون هیچ تلاشی برآورده می شد و دیگری هم «مردن»! زیرا اقتضای زنده بودن و زندگی در این دنیا، تجربه شکست و ناکامی است؛ اما می توانیم از هرشکست، درسهای بسیاری بیاموزیم و در اغلب مواقع، شکست، مقدمه پیروزی است. نتیجه ای که ما در اثر تلاشمان به دست می آوریم، کم یا زیاد، با ارزش است؛ زیرا زندگی چیزی نیست جز تلاش کردن و کسب نمودن تجربه.
گام چهارم؛ عجله ممنوع
مانع دیگری که در بین جوان های امروزی شایع است، «عجله» برای رسیدن به هدف است. سبک زندگی پرشتاب و فست فودی این دوره و زمانه، تبلیغات کتاب های زرد، برخی سخنرانی ها و کلاس های موفقیت در یک روز و ثروتمند شدن در یک هفته، از سوی اشخاص معلوم الحال و شیاد، باعث شده است که افراد توقع داشته باشند یک شبه به اهدافشان برسند و تحمل صبر و شکیبایی برای دستیابی تدریجی به خواسته های خود را نداشته باشند؛ به عبارتی انتظار داشته باشند که هنوزغوره نشده، مویز شوند. البته که در این دنیا، هیچ چیز واقعا با ارزشی بدون «صبر» و «تلاش» به دست نمی آید! همین دو مفهوم والا را، سرلوحه زندگی خود قرار دهید و با توکل بر خدا، سال جدید را بهتر از سال های گذشته آغاز کنید.
