زن ها هم حق دارند!

 تاحالا چند بار شده که در رانندگی وقتی متوجه شده اید راننده ماشینِ روبه رویتان یک زن است، ناراحت شده اید و با دیدن سبک رانندگی او، به افسر گواهینامه اش چیزهایی گفته اید؟

«امان از راننده های زن» یک جمله تقریبا عمومی است که آقایان در مواجهه با یک راننده خانم، زیر لب می گویند، خصوصا وقتی که شاهد حرکاتی باشند که انتظار آن را ندارند مثل توقف یک باره، تمایل به راست و چپ، سرعت کم و….. اما تابه حال به این نکته دقت کرده اید که به هر حال، زنان هم گاهی اوقات لازم است رانندگی کنند و طبیعی است که در این کار با مشکل مواجه شوند.

همه مردان هم در ابتدای یادگیری رانندگی همین اندازه یا بیشتر گنگ بوده اند ولی اندک اندک و به مرور و البته با تمرین، مشکل شان حل شد. به احتمال بسیار، رانندگی برای مردان به صورت ژن منتقل نمی شود. بنابراین لازم است که این فرصت را در اختیار زنان هم قرار دهیم تا آنها هم به مرور بر این مشکل فائق بیایند. داد زدن ها و غر زدن های پیاپی در این وضعیت، مشکلی را که حل نمی کند، هیچ، حتی بیشتر باعث ایجاد استرس در خانم ها می شود که همین استرس مشکل را بیشتر می کند.

مسئله بعدی این است که، از آن جا که عموم راننده ها در ایران مردان هستند، رانندگی یک نوع فرهنگ مردانه پیدا کرده است؛ یعنی اگر شما یک مرد راننده باشید و طرف مقابلتان هم یک مرد، تقریبا می دانید که او چگونه رفتار می کند و به همین علت خودتان را با رفتاری که از او انتظار دارید تطابق می دهید.

بخشی از این تطابق پیدا کردن هم به این دلیل است که عموما روحیه مردان از یک جنس است اما خانم ها روحیه متفاوتی نسبت به آنها دارند که این روحیه متفاوت، باعث تغییر در سبک رانندگی آنها شده و باعث ایجاد یک مدل رانندگی جداگانه می شود. با این همه اختلافی که بین زن و مرد وجود دارد نباید انتظار داشته باشیم که رانندگی این دو قشر، شبیه هم باشد و از طرف دیگر باید با توجه به روحیات زنانه، به سبک رانندگی آنان هم احترام گذاشت.

مثلا از آنجا که معمولا مردها وظیفه کار و کسب درآمد را به عهده دارند، اگر هم خدای ناکرده تصادفی بشود، می توانند برای خرج آن فکری کنند و این موجب می شود که در رانندگی تهور بیشتری داشته باشند اما خانم ها که عموما درآمدی از خود ندارند، احساس می کنند با یک تصادف، هزینه بالایی متحمل می شوند و این به نوبه خود، از شجاعت شان می کاهد.

یا این که روحیه سفت و سخت مردانه، در رانندگی خود را در سرعت بالا و سبقت های مجاز و غیرمجاز نشان می دهد و در زنان هم روحیه لطیف شان باعث می شود که با دو دست فرمان را بگیرند، سرعت شان کم باشد، که سبقت بگیرند و حتی کمتر لاین عوض کنند اما آیا این سبک رانندگی که علتی درونی دارد، باید دستمایه تمسخر قرار بگیرد؟ منطقی تر این است که حال که قرار است خانم هاهم رانندگی کنند مردان هم آنان را به عنوان یک راننده با همه ویژگی های رانندگی مخصوص خودشان، بشناسند. پذیرفتن این حق برای زن ها یعنی پشت سرشان بوق نزنند. راهشان را نبندند. زیر لب غرغر نکنند و… و بگذارند آرام و با احتياط، کارشان را انجام بدهند. پذیرفتن سبک رانندگی زنانه بسیار بهتر از این است که زنان مجبور شوند علیرغم روحیاتشان، مردانه رانندگی کنند.

رسول خدا (ص) فرمود «بهترین شما، بهترینتان با خانواده است و من بهترین شما با خانواده هستم. جز کریمان زنان را تکریم نکنند و جز انسان های پست، زنان را تحقیر ننمایند.»۱

۱. عبدالقادر بدران، تهذیب تاریخ دمشق، بیروت: دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۷ ه. ق، ج ۷، ص۵۰.