پیامد های بد حجابی

خودفراموشي؛ یکی از پیامدهای فرهنگی- اجتماعی پدیده بدحجابی

بدون شک بد حجابي همانند هر ناهنجاري اجتماعي ديگري، پيامدها و تبعات منفي بسياري را در پي دارد. از مهم ترين پيامدهاي بدحجابي، خودفراموشي و از خودبيگانگي است؛ چرا که فرد بدحجاب به دليل فاصله  گرفتن از آموزه هاي ديني و سرسپردگي و اطاعت محض از هواهاي نفساني، خدا را فراموش مي کند؛ که با توجه به نصّ صريح قرآن کريم، خدافراموشي، خودفراموشي را در پي خواهد داشت. (سوره حشر، آیه 19)

هنگامي که انسان خدا را ناظر اعمال خويش نداند، هواهاي نفساني ساية سياه خود را بر سر او مي گسترانند و زمينه را براي طغيان و شعله ورشدن غرايز مهيا مي سازند. یکی از اين غرايز سرکش، غريزة خودنمايي است. از آن جايي که زمينة طغيان اين غريزه، در فرد بدحجاب به دليل تمايل شديد او به خودنمايي، بيش از ديگران وجود دارد، در صورت عدم مهار آن، آتشش روزبه روز شعله ورتر مي شود؛ به گونه اي که جذا ب تر از روز قبل ظاهرشدن در انظار عمومي، به مهم ترين خواستة او تبديل مي شود. به این ترتیب بخش عظيمي از نيرو، سرمايه و وقت فرد به اشباع کردن اين غريزه اختصاص پیدا می کند؛ تا جايي كه حريم ها و خط قرمزهاي اعتقادي و ديني را ناديده می گیرد. فرد به فطرت پاکش پشت مي کند و به تدريج هويت اصيل خويش را به فراموشي مي سپارد. گاهي جسم انسان در پشت سلول هاي آهنين، اسير و گرفتار مي شود و گاهي روح و فکر انسان به بردگي و اسارت هوا و هوس در مي آيد. بدون ترديد، بردگي فکري و روحي به مراتب دردآورتر از اسارت جسمي است؛ تا آن جا که حضرت علي (علیه السلام) آزادي را در ترک هواها و شهوات نفساني دانسته  و مي فرمايند: «آن که شهوت ها را ترک کند، آزاده است.» (تحف العقول، ص99)

فرد بد حجاب تمام تلاشش آن است که هر روز با پوشاك و مدل آرايش جديد وارد جامعه شود؛ به همين دليل براي آگاهي از جديدترين مدهاي روز دنيا، ناخواسته خودش را به اسارت فرهنگ مسموم غرب در می آورد؛ همان چيزي را می پوشد که مانکن هاي ماهواره اي تبليغ مي کنند و همان آرايشي را برمي گزيند که بازيگران هاليوود و باليوود انتخاب کرده اند. سلاح فساد و فحشا که با کمترين هزينه، گسترده ترين تخريب ها را به دنبال دارد، در ظاهر توفيق های فراواني را براي غرب در پي داشته است. برای مثال بدحجابي زمينه ساز شکست اندلس است. مسلمانان در اندلس قديم يا اسپانياي امروزي، 800 سال حکومت کردند و تمدن بزرگ اسلامي را در اروپا پایه ریزی کردند؛ تمدني که سرآغاز تحول عظيم علمي و صنعتي شد. مسلمانان اسپانيا با وجود اين همه دستاوردها و افتخارها، در عرصة جهاد اصغر و عمليات نظامي، بسيار خوش درخشيدند و همواره پيروز ميدان بودند؛ اما در عرصة جهاد اکبر و مبارزه با نفس، تاب مقاومت را از دست دادند. استاد مطهري در اين زمینه می گوید: «مسیحیت چگونه بر آن جا غلبه کرد؟ نقشه کشيد و دو مسأله را در آن جا رايج کرد؛ یکي مسأله بي حجابي و ديگر مسأله مشروب خوري… دستور دادند دختران بسيار زيباي مسيحي به بهترين وجه آرايش کنند و در خيابان ها گردش و رفت وآمد نمايند و در روابط با مردان، آزاد باشند.» (مطهری، 1379: مسأله حجاب، تهران صدرا، ص262) همچنين دشمنان اسلام براي سيطره پيدا کردن بر الجزاير نيز، از هجمۀ بدحجابي استفاده کردند. اولين اقدام ضدفرهنگي که فرانسه در الجزاير صورت داد، تلاش براي از بين بردن حجاب بود؛ و در اين کار موفق شد؛ و هر چه بدن زن الجزايري را بيشتر عريان کرد، چنگال استعمال بيشتر به حلقوم الجزاير فرو رفت.

حفاظت و حراست از استقلال فرهنگي، از مهم ترين وظايف افراد جامعه است؛ همان فرهنگي که نسل به نسل به آن ها رسيده است. بهترين راه دستيابي به اين مهم، توجه به نمادهاي فرهنگي است که در اين ميان، پوششِ مناسب از مهم ترين نمادهاي فرهنگي جامعه اسلامي محسوب مي شود. مسلمانان با استفاده از پوشش متناسب با ارزش هاي حاکم بر جامعه اسلامي، استقلال فرهنگي کشورشان را بيمه و در حقيقت با لباس خود، مليت و گرايش ديني خود را به جهانيان اعلام مي کنند؛ بدين سان زمينة اعتلا و پيشرفت فرهنگ غنی شان را فراهم مي سازند. وقتي یک خارجي و غريبه وارد محيطي مي شود، نخستين علامتي که او را مي شناساند، همان لباس اوست؛ گويي انسان ها با لباس خود با یکديگر صحبت مي کنند و هر کس به زبان لباس خويش، خود را معرفي مي کند که من کيستم؟ از کجا آمده ام؟ و به چه دنيا و فرهنگي تعلق دارم. افراد بدحجاب در حقيقت نقش «تخريب چي فرهنگي» را برعهده دارند و با هنجارشکني اجتماعي، زمينة استقرار استعمار فرهنگي را فراهم مي آورند.

بدحجابي به عنوان یک پديدة هنجارشکن، سبب کم رنگ شدن تدريجي اصول مذهبي و اخلاقي در فرد مي شود و به مرور زمان موجب شکسته شدن حريم ها، از بين رفتن قبح روابط بي قيد و بند، از ميان رفتن علاقه و محبت ميان زوجين، از بين رفتن حس اعتماد و ايجاد بدبيني در ميان آن ها خواهد شد. در جامعه امروز ایران، بدحجابي به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم زمينه ساز طلاق معرفي می شود. بدحجابي علاوه بر آثار ضدديني و فردي، پيامدهاي اجتماعی- فرهنگی فراواني را به دنبال دارد.