کشک زرد زابلی

کشک زرد یکی از غذاهای سنتی و فوق العاده خوشمزه و مقوی سیستان است. این غذا به دلیل این که خیلی سریع آماده می شود، غذایی بسیار محبوب در بین مردم و اهالی سیستان است. آن ها کشک زرد را بیشتر در فصل پاییز و زمستان و در وعده های صبحانه و نهار مصرف می کنند. در واقع کشک زرد به شکل پودری است و بیشتر در تابستان تهیه می شود.

مواد لازم

پیاز: یک عدد

روغن محلی: به مقدار لازم

 سیر: یک حبه

 کشک زرد : سه قاشق غذاخوری

آب جوش : دو پیمانه

نمک، فلفل و زردچوبه: به مقدار لازم

مرحله اول:

ابتدا یک پیاز کوچک را پوست می گیرید و نگینی ریز خرد می کنید. داخل تابه یا قابلمه کمی روغن می ریزید و تا گرم شدن آن صبر می کنید. سپس پیاز را به همراه کمی زردچوبه و فلفل سیاه اضافه می کنید و تفت می دهید تا طلایی و سبک شود.

مرحله دوم:

در ادامه سیر را پوست می گیرید، پوره می کنید و به همراه پیاز تفت می دهید تا عطر سیر کمی خارج شود. در ادامه کشک زرد را اضافه می کنید. (کشک زرد را می توانید از عطاری ها تهیه کنید؛ اما در انتها طرز تهیه آن را به روش سنتی در خانه بیان می کنیم.) مواد را خوب تفت دهید تا یک دست شود.

مرحله سوم:

در ادامه دو پیمانه یا دو لیوان آب جوش را اضافه می کنید و مدام هم می زنید تا کشک زرد داخل آب باز شود. سپس در قابلمه را گذاشته و ده دقیقه صبر می کنید تا کشک قوام بیابد. وقتی کشک قوام پیدا کرد و به اصطلاح غلیظ شد، قابلمه را از روی حرارت برمی دارید. غذا را داخل کاسه می ریزید و همراه نان خشک محلی یا نان تازه میل می کنید.

طرز تهیه پودر کشک زرد زابلی

مواد لازم

دوغ ترش: ۲کیلو

 گندم آسیاب شده : ۵/۱کیلو

تخم گشنیز و شوید آسیاب شده: ۱۰۰ گرم

 سیر: ۴۰۰ گرم

زرد چوبه: ۲۰۰ گرم

 نمک: به میزان لازم

 پارچه: ۲متر (بهتر است نه ضخیم باشد، نه نازک)

ابتدا دوغ ترش را در ظرفی بزرگ می ریزیم و به آن نمک اضافه می کنیم. با هم زدن، نمک را حل می کنیم و کمی می چشیم. مقدار کمی که شور شد کفایت می کند. سپس زردچوبه را به دوغ اضافه کرده و ترکیب می کنیم. در ادامه پودر تخم گشنیز و پودر شوید را اضافه کرده، هم می زنیم تا یک دست شود. وقتی ادویه های داخل دوغ باز شد، سیر چرخ کرده را به مواد اضافه می کنیم و هم می زنیم تا مواد به خورد هم بروند. در این مرحله آرد را کم کم به دوغ اضافه می کنیم و با دست خوب هم می زنیم تا خمیری یک دست و لطیف به دست بیاوریم. خمیر را کاملاً ورز می دهیم. سپس پارچه را به صورت یک کیسه دوخته، می شوییم و آب آن را می گیریم، به طوری که پارچه نمناک باشد، بعد از آن خمیر را درون کیسه می ریزیم. هوای کیسه را خارج کرده و درِ کیسه را محکم می بندیم تا هوا وارد آن نشود. بعد کیسه را در جای خشک و خنک، روی مقوا یا کارتن قرار می دهیم، تا آب اضافی آن خارج شود. کشک باید تا سه هفته درون کیسه قرار بگیرد. شما باید هر هفته نحوه قرارگیری کیسه روی کارتن را تغییر دهید تا آب اضافی جذب کارتن شود. بعد از سه هفته در کیسه را باز می کنیم و کشک ها را از کیسه بیرون می آوریم. ممکن است اطراف کشک خشک شده باشد؛ ولی از درون هنوز خیس است و نیاز به استراحت دارد. کشک ها را روی یک سفره، جلوی کولر یا باد پنکه پهن می کنیم تا کاملاً خشک شود. به یاد داشه باشید کشک ها هر نیم ساعت باید با دست زیر و رو شوند تا کاملاً باز شده و به صورت گلوله ای خشک نشوند. بعد از این که کشک ها خشک شدند، آن ها را از الک رد کرده و قسمت های سخت و احیاناً گلوله خشک شده را با گوشت کوب، کوبیده و الک می کنیم. در این جا می بینیم بعضی کشک ها زردتر و بعضی کم رنگ تر است؛ این نشان می دهد کشک ها هنوز خشک نشده اند. وقتی کل کشک ها را از الک رد کردیم و کشک یک دست شد، باید باز هم اجازه دهید ۲ تا ۳ روز زیر باد کولر بماند یا در فضای باز در جای خشک و خنک بماند و هر روز با دست زیر و رو کنید. زمانی که کشک آماده شد، بهتر است آن را در کیسه های برنجی نگهداری کنید.

نکته: در فصل تابستان در یخچال و در زمستان در جای خشک و خنک نگهداری شود.