باید ها و نباید های خواستگاری
خواستگاری با مرد است
خواستگاری توسط مرد یا خویشان و دوستان نزدیکش انجام می گیرد، و اگر توسط خویشان انجام بگیرد بهتر است زیرا احترامی است به آنها و موجب صفا و الفت بین دو خانواده خواهد بود، بعلاوه سنگین تر و آبرومندتر می باشد. خواستگاری جنس مذکر از جنس مؤنث بر طبق آفرینش می باشد و عکس آن مستهجن بشمار می رود. مرد همیشه خواهان است و زن خواسته. از مرد طلب و عشق مطلوب است و از زن حیاء و ناز و کرشمه.
مراسم خواستگاری
چنین مرسوم است که از جانب مرد چیزی از قبیل انگشتر یا حلقه یا زیور آلات یا لباس به زن تقدیم می شود، و این رسم خوبی است. زیرا در روح زن تأثیر نیکو می گذارد و این عمل باعث می شود زن دلیل صدق وعلاقه مرد به حساب آورد و بدین وسیله احساس شخصیت می کند و محبت مرد به خانه عروس برده می شود که آن هم در ایجاد محبت تأثیر دارد. بعد از این مراسم، متقابلا از خانواده عروس چیزی از قبیل ساعت یا حلقه یا لباس، و مقداری هم شیرینی به خانه داماد برده و تقدیم او می شود.
بعد از این مراسم، زن و مرد نامزد شده اند و به همدیگر وعده داده اند که در آینده ای نزدیک مراسم عقد و خطبه خوانی را انجام دهند و زن و شوهر باشند.
باید و نباید های دوران نامزدی
در دوران نامزدی و قبل از خطبه عقد، پسر و دختر محرم نیستند و شرعا حق تمتع و لذت جوئی از یکدیگر را ندارند، و در این مورد باید منتظر خطبه عقد باشند. ولی باید توجه داشته باشند که دوران نامزدی دوران حساسی است که ممکن است در اثر بی توجهی، کدورت حاصل شود و علاقه ها به دلسردی تبدیل گردد. رفت و آمد خانوادگی باید برقرار باشد. خوب است پسر چند وقت یکبار هدیه ای برای دختر بفرستد و اگر به سفر رفت بوسیله تلفن یا از طریق شبکه های اجتماعی از نامزدش احوالپرسی کند و از سفر سوغاتی برایش بیاورد. در مقابل دختر و خانواده اش متقابلا مقابله به مثل کنند و بدین وسیله مراتب وفاداری و علاقه خویش را اظهار نمایند.
مراسم نامزدی از استحکام کافی برخوردار نیست و ممکن است در اثر حوادثی کوچک در معرض انحلال قرار گیرد. بنابراین خانواده پسر و دختر و خود آنها باید مراقب رفتار و گفتارشان باشند، مبادا وسیله دلسردی و انحلال فراهم گردد.
وفادار بودن بر عهد درعقد
در دوران نامزدی گرچه پسر و دختر هنوز شرعا و رسما زن و شوهر نشده اند لیکن وعده ازدواج داده اند، باید به وعده خویش وفادار باشند. پسر باید توجه به هر دختر دیگری را از خود دور کند و جز به نامزدش نیندیشد. دختر نیز باید از پسران چشم بپوشد و در انتظار وصلت با نامزدش باشد.
بر عهد و پیمانی که در هنگام نامزدی بسته اید استوار و وفادار باشید و با بهانه های کوچک و جزئی این پیمان مقدس را بر هم نزنید. اگر خواستگار دیگری به سراغ شما آمد جواب رد به او بدهید . شما انسانید و انسان باید نسبت به وعده هایش وفادار باشد.
چه زمانی می توانیم نامزدی را به هم بزنیم
فقط در صورتی که عذر موجهی داشته باشید می توانید نامزدی را برهم بزنید، و آن در صورتی است که پسر یا دختر احساس کند که نامزدش فاقد یک یا چند معیار ضروری و مهم ازدواج است. مثلا در این دوران برایش کشف شود که نامزدش تقید به دین و احکام شرع ندارد، بداخلاق، یا مشروب خوار، یا قمارباز، یا تارک الصلاة، یا معتاد، یا سارق و یا جنایتکار است. معلوم است که چنین ازدواجی با سعادت و خوشبختی همراه نخواهد بود پس چه بهتر که در همان آغاز بهم بخورد. در چنین فرضی باید نامزدی را برهم بزند، چون جلو ضرر را هر جا بگیری نفع است.
ولی در همین صورت هم باید قضیه را به طور مسالمت آمیز و دوستانه و با رعایت کامل اخلاق و مقررات اسلامی حل و فصل نمود، و از هتک آبرو و بدگوئی و کینه توزی و اذیت و آزار جدّاً خوداری کرد.
ناگفته نماند که چون هنوز صیغه عقد خوانده نشده، هدایائی که زن و مرد به دیگری عطا کرده تعلق به خودش دارد و می تواند آن را مطالبه کند و پس بگیرد. زیرا هدیه متوقف به ازدواج بود و چون ازدواجی واقع نشده قابل استرداد می باشد. البته این حکم مخصوص است به هدایائی که معمولا باقی می ماند، مانند انگشتر و حلقه و لباس و زیورآلات و ساعت و امثال اینها، این قبیل چیزها را می توانند مطالبه کنند و بر دیگری واجب است تحویل دهد. اما چیزهائی که ماندنی نیستند و برای مصرف برده می شوند، مانند شیرینی و میوه، اینها قابل استرداد نیستند و نباید مورد مطالبه قرار گیرند. به هر حال در این موارد گذشت لازم است و نباید سختگیری کرد. تحمل ضررهای کوچک بهتر است از تحمل دشواری های ناگوار آینده.
